Numeryczne uzasadnienie metody akcelerometrycznej

Metoda akcelerometryczna, aczkolwiek fizykalnie prosta, nie została jeszcze dostatecznie szeroko zbadana i dlatego budzi jeszcze kontrowersje. . Stosunkowo nieliczne były prace, w których porównywano wyniki uzyskane dwoma metodami. Jeżeli bowiem prowadzi się badania tensometryczne, to jest rzeczą mało celową równoczesne prowadzenie badań metodą akcelerometryczną, dającą znacznie mniej informacji o poszczególnych zębach. Natomiast badania prowadzone wyłącznie metodą akcelerometryczną nie dają się dodatkowo sprawdzić. Dopiero opracowanie matematycznych modeli dynamiki kół zębatych umożliwia proste porównywanie obu metod przez symulację na maszynach cyfrowych.

Sposób postępowania oraz dyskusja wyników przeprowadzone będą na uproszczonym modelu kół zębatych. Przyjęte uproszczenie polega na tym, że funkcja zmian sztywności zębów będzie niezależna od funkcji zmian odchyłek wykonawczych. W ogólnym przypadku takie uproszczenie jest niedopuszczalne, ale dla celów jakościowych badań korelacji między stanem dynamicznym przekładni a podstawowymi wskaźnikami tego stanu jest dopuszczalne. Powyższe uproszczenie przyjęto w celu skrócenia czasu liczenia.

Układ równań opisujących drgania przekładni jednostopniowej odizolowanej od otoczenia można sprowadzić do przypadku drgań o jednym stopniu swobody bryły o masie M, wspierającej się na sprężynach o sztywności c. Liczba sprężyn, a tym samym sztywność podparcia, zmienia się stosownie do zmiany sztywności zazębienia. Wywołuje to drgania dające się opisać za pomocą równania


WebSystem tel. 048 383.01.44 polecamy produkty: falowniki, motoreduktory i softstarty